Sekihara Shisui (ojciec) i Sekihara Shikō (córka) to para lalkarzy z Yawatai, małego miasteczka w prefekturze Kioto. Shisui urodził się w Kobe w 1921 roku. Od dziecka pragnął zajmować się tworzeniem lalek, więc krótko po wojnie przeniósł się do Kioto, najsłynniejszego ośrodka produkcji w Japonii. W 1986 roku uzyskał tytuł Dentō Sangyō Yūshū Gijutsu-sha, czyli wykwalifikowanego rzemieślnika tradycyjnych sztuk, a trzy lata później – Dentō Kōgeishi, czyli Mistrza Sztuk Tradycyjnych. W 1990 roku powstało Kyō Ningyō Dentō Kōgeishi Kai (Stowarzyszenie Mistrzów Tradycyjnych Lalek z Kioto – właściwie interpretacja słowa „kyō ningyō” może być dwojaka: jako lalek z Kioto i jako lalek najwyższej jakości, niezależnie od pochodzenia), a Sekihara został jego pierwszym prezesem. Miał wystawy łączone i indywidualne w licznych miastach w Japonii oraz za granicą (w Australii, Austrii, Włoszech i we Francji). W 2009 roku uczestniczył w spotkaniu w tajską rodziną królewską.

Jako swoją główną inspirację w pracy Sekihara Shisui podaje tradycyjny japoński taniec, głównie nihon jiutamai, ale także teatr lalkowy bunraku. Fascynuje go gama emocji, którą można oddać ruchem ciała (w przypadku bunraku – wręcz ciała lalki). Stąd jego prace to lalki kostiumowe, w pięknych, bogato zdobionych kimonach, niemal wyłącznie kobiety o eterycznej urodzie, w pełnych wdzięku pozach.

Shikō Sekihara od najmłodszych lat obserwowała ojca przy pracy i pomagała w domowym warsztacie. Tytuł Dentō Kōgeishi otrzymała w 1998 roku, 9 lat po ojcu. Mimo założenia rodziny i zatrudnienia się w banku, nie porzuciła tworzenia nadal i współpracuje z ojcem do tej pory.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[źródło zdjęć: strona artystów]