Biogram

Aono Yō urodziła się w 1942 roku w Tokio. Ukończyła Tokijską Akademię Sztuk Pięknych (Tōkyō Geijutsu Daigaku), kierunek: malarstwo japońskie. Tworzenia lalek uczyła się u Ishidy Sayo. Jej prace po raz pierwszy eksponowane były publicznie w 1971 roku, z okazji 18. Wystawy Japońskiego Rzemiosła Tradycyjnego. Od tej pory jej lalki trafiały wielokrotnie na wystawy lalek, rzemiosła tradycyjnego itd. Parokrotnie zdobywała też za swoje lalki nagrody, m.in. Nagrodę Oddziału Wschodniej Japonii* w czasie 43. Wystawy Japońskiego Rzemiosła Tradycyjnego w 2003 roku i Nagrodę Stowarzyszenia Japońskich Twórców Rzemiosła Tradycyjnego w 2010 roku.

Aktualnie artystka mieszka i pracuje w Tokio, w Ōta-ku.

* Dziwacznie to brzmi, ale nie wiem, jak to lepiej przetłumaczyć. Chodzi o to, że została odznaczona jako reprezentantka regionu Wschodniej Japonii, tj. Kantō (Tokio i okolice).

 

Styl

Styl Aono Yō jest dość podobny do stylu jej mistrza, Ishidy Sayo, ale dużo skromniejszy. Jej postacie są niemal wyłącznie statyczne, tak że przeważnie bardziej przypominają rzeźby. Z tego powodu nawet wahałam się, czy omawiać tutaj jej twórczość, ale przekonał mnie fakt, że artystka często świadomie nawiązuje do stylów lalek ishō czy kimekomi. Sporadycznie zresztą sięga też po technikę kimekomi do wykończenia swoich prac, choć częściej maluje je zamiast oklejać tkaniną.

Aono Yō swoje lalki tworzy z tōso, czyli plastycznej masy z trocin i kleju.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Pierwsze dwie lalki w stylu tradycyjnym, ale większość prac Aono bardziej przypomina tę trzecią. Źródło zdjęć: strona Nihon Kōgei-kai.]