Tsujimura Jūsaburō urodził się w 1933 roku w Mandżurii (wówczas kolonii japońskiej). W 1949 roku przeprowadził się do Japonii. Początkowo mieszkał w Miyoshi (pref. Hiroszima), ale po śmierci matki przeprowadził się do Tokio w poszukiwaniu pracy. Udało mu się znaleźć zatrudnienie mniej więcej odpowiadające jego zainteresowaniu (czyli robieniu lalek) – zajmował się wytwarzaniem rekwizytów na potrzeby telewizji NHK. W 1974 roku dostał propozycję przygotowania lalek na potrzeby ekranizacji znanej XIX-wiecznej powieści „Nansō Satomi Hakkenden”. Jego prace zwróciły wówczas uwagę, przyniosły mu kolejne propozycje tworzenia manekinów na potrzeby telewizji, a także wystawy i nagrody. Oprócz marionetek wykonywanych dla telewizji tworzy także lalki artystyczne.
Jego prace bywają inspirowane dawną kulturą Japonii, ale i kulturą europejską.
[od lewej od góry: Okuni (twórczyni teatru kabuki), kurtyzana oiran z pomocnicą kamuro, Dedal oraz scena z eposu Heike monogatari: cesarz Antoku w ramionach swej babki na moment przed tym, kiedy ta po przegranej bitwie rzuci się wraz z nim do morza i razem się utopią. Źródło zdjęć: Pinterest, ale polecam zajrzeć na oficjalną stronę artysty]