Kobe ningyō

Kobe ningyō (dosł. „lalki z Kobe”) powstały w okresie Meiji (1868-1912). Lalki te są poruszane za pomocą korby, po przekręceniu której wykonują zabawne czynności – piją, jedzą, rozdziawiając szeroko usta, wybałuszają oczy, kiwają się na boki czy walą w instrumenty muzyczne. Popularny pogląd głosi, że są wzorowane na czarnoskórych marynarzach przypływających do portu w Kobe na amerykańskich statkach w połowie XIX wieku, jednak pierwsze kobe ningyō wcale nie były czarne, tylko w naturalnym kolorze drewna – dopiero później zaczęto malować je na czarno. Pierwotnie zresztą nie nazywały się nawet kobe ningyō, tylko obake ningyō – lalki-potwory albo nunobiki ningyō (lalki z Nunobiki), gdzie początkowo były wytwarzane. Swoją obecną postać i nazwę zyskały w latach 20.-30. XX wieku, wtedy też cieszyły się największą popularnością. Z czasem jednak zainteresowanie nimi spadło i dziś należą do jednych z rzadszych lalek japońskich.

Kobe ningyō produkuje dziś tylko jeden artysta, Tarō Yoshida z Kobe. Ulotka z Muzeum Zabawek Japońskich w Himeji mówi, że aktualnie przekazuje on swoją wiedzę „nowemu pokoleniu” – nie zdradza jednak, jak liczne ono jest.

kobe ningyo

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[zdjęcia: lalki z mojej kolekcji]

 

Kobe ningyō inspirują także współczesnych twórców. Na podstronie Ciekawostki zamieściłam wpis na temat artysty Harady Kazuakiego, który wykonuje autorskie wersje tego typu automatów.

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz